English
Español 
Português 
русский 
Français 
日本語 
Deutsch 
tiếng Việt 
Italiano 
Nederlands 
ภาษาไทย 
Polski 
한국어 
Svenska 
magyar 
Malay 
বাংলা ভাষার 
Dansk 
Suomi 
हिन्दी 
Pilipino 
Türkçe 
Gaeilge 
العربية 
Indonesia 
Norsk 
تمل 
český 
ελληνικά 
український 
Javanese 
فارسی 
தமிழ் 
తెలుగు 
नेपाली 
Burmese 
български 
ລາວ 
Latine 
Қазақша 
Euskal 
Azərbaycan 
Slovenský jazyk 
Македонски 
Lietuvos 
Eesti Keel 
Română 
Slovenski 
मराठी 
Srpski језик
Hoe om te gaan met industriële slakken van afvalverbranding
2022-01-22
Industriële slakken behoren tot de afvalverwerking. Over het algemeen zijn er veel manieren om met industriële slakken om te gaan. Afvalverbranding is een van de meest voorkomende methoden. Dus hoe om te gaan met industriële slakken van afvalverbranding?
Samenstelling van slakken
Bodemas (dat wil zeggen slakken) is het grootste deel van de as en slakken, die donkerbruin is en ongeveer 80%-90% van de totale massa van as en slakken uitmaakt. Het vochtgehalte van de slak is 10,5% ~ 19,0%, het reductiepercentage bij hete ontsteking is 1,4% ~ 3,5% en het lage reductiepercentage bij hete ontsteking weerspiegelt het goede verbrandingseffect. Bodemas is een heterogeen mengsel van slakken, glas, keramische fragmenten, ijzer en andere metalen en andere niet-brandbare stoffen, evenals onvolledig verbrande organische stoffen. Slakken met grote deeltjes (>20 mm) bestaan voornamelijk uit keramiek/bakstenen en ijzer, en het massapercentage van de twee stoffen neemt af naarmate de deeltjesgrootte kleiner wordt; kleine deeltjesslakken (<20 mm) bestaan voornamelijk uit gesmolten slakken en glas. Deze neemt toe met afnemende deeltjesgrootte, voornamelijk als gevolg van de verschillende fysische eigenschappen van deze stoffen en de impactkracht die ze ondervinden bij het bewegen in het rooster.
Door de verbranding van 1 ton huishoudelijk afval wordt ongeveer 200 tot 250 kg slak geproduceerd. Als we de afvalverbrandingscentrale van Chongqing Tongxing met een dagelijkse verwerkingscapaciteit van 1200 ton als voorbeeld nemen, wordt in één jaar ongeveer 80.000 ~ 110.000 ton slakken geproduceerd.
Sorteerproces voor slakken
Het totale ijzergehalte in de slak bedraagt 5% tot 8%. Momenteel is het sorteren van huishoudelijke slakken voornamelijk bedoeld om het ijzer in de slakken te sorteren.
De verbrande slak in het rooster valt in de slakverwijderaar en door de koeling van water voert de hydraulische slakverwijderaar de gekoelde slak af en stuurt deze naar de transportband. De hoogwaardige ijzerscheider sorteert met magneten het metaalijzer. Om het sorteereffect verder te verbeteren, is de fabriek tijdens het slaktransportproces doorgaans uitgerust met een trilapparaat en een breekapparaat om het sorteervermogen te vergroten.
eigenschappen van slak
De deeltjesgrootteverdeling van slakken is hoofdzakelijk geconcentreerd in het bereik van 2 ~ 50 mm (goed voor 61,1% ~ 77,2%), wat in principe voldoet aan de gradatievereisten van wegenbouwmaterialen (aggregaat, gesorteerde steenslag of gesorteerd grind, enz.). Het opgeloste zoutgehalte van slakken is laag, slechts 0,8% ~ 1,0%, dus de kans op grondwaterverontreiniging als gevolg van opgelost zout tijdens de behandeling en verwijdering van slakken is klein. De slak heeft een sterk pH-bufferend vermogen en de initiële pH-waarde (uitloging met gedestilleerd water, met een vloeistof-vaste stof verhouding van 5:1) ligt boven de 11,5, wat de uitloging van zware metalen effectief kan remmen [2]. Daarom is slak een goed bouwmateriaal, en zolang het op de juiste manier wordt beheerd, kan het worden gebruikt voor milieubescherming en gebruik van hulpbronnen.
Voordelen van uit slak gemaakte niet-brandende stenen
Slakkenvrije stenen kunnen afvalverbrandingsslakken als belangrijkste grondstof gebruiken, met een gehalte van meer dan 80% (inclusief toeslagstoffen), waardoor afval in schatten wordt omgezet en schade in winst wordt omgezet. Het niet-brandende baksteenproject heeft een concurrentievoordeel op de markt. De staat beperkt de productie van bakstenen strikt. De niet-brandende stenen gebruiken geen klei als grondstof en steenkool als brandstof, om zo het bouwland te beschermen en het milieu te beschermen. Het maken van stenen is een gemechaniseerde productie, het productieproces is eenvoudig, gemakkelijk onder de knie te krijgen en kan overal worden toegepast. De productie van niet-brandende stenen wordt gevormd door de tweerichtingsactie van neerwaartse druk op de apparatuur en hoogfrequente gerichte trillingen nadat de materialen de standaard vormkast zijn binnengegaan. Van alle technologieën die industriële afvalresten gebruiken om bouwmaterialen te produceren, heeft het niet-brandende baksteenproject momenteel de minste investeringen en het snelste effect.
proces van het maken van stenen
Samenstelling van slakken
Bodemas (dat wil zeggen slakken) is het grootste deel van de as en slakken, die donkerbruin is en ongeveer 80%-90% van de totale massa van as en slakken uitmaakt. Het vochtgehalte van de slak is 10,5% ~ 19,0%, het reductiepercentage bij hete ontsteking is 1,4% ~ 3,5% en het lage reductiepercentage bij hete ontsteking weerspiegelt het goede verbrandingseffect. Bodemas is een heterogeen mengsel van slakken, glas, keramische fragmenten, ijzer en andere metalen en andere niet-brandbare stoffen, evenals onvolledig verbrande organische stoffen. Slakken met grote deeltjes (>20 mm) bestaan voornamelijk uit keramiek/bakstenen en ijzer, en het massapercentage van de twee stoffen neemt af naarmate de deeltjesgrootte kleiner wordt; kleine deeltjesslakken (<20 mm) bestaan voornamelijk uit gesmolten slakken en glas. Deze neemt toe met afnemende deeltjesgrootte, voornamelijk als gevolg van de verschillende fysische eigenschappen van deze stoffen en de impactkracht die ze ondervinden bij het bewegen in het rooster.
Door de verbranding van 1 ton huishoudelijk afval wordt ongeveer 200 tot 250 kg slak geproduceerd. Als we de afvalverbrandingscentrale van Chongqing Tongxing met een dagelijkse verwerkingscapaciteit van 1200 ton als voorbeeld nemen, wordt in één jaar ongeveer 80.000 ~ 110.000 ton slakken geproduceerd.
Sorteerproces voor slakken
Het totale ijzergehalte in de slak bedraagt 5% tot 8%. Momenteel is het sorteren van huishoudelijke slakken voornamelijk bedoeld om het ijzer in de slakken te sorteren.
De verbrande slak in het rooster valt in de slakverwijderaar en door de koeling van water voert de hydraulische slakverwijderaar de gekoelde slak af en stuurt deze naar de transportband. De hoogwaardige ijzerscheider sorteert met magneten het metaalijzer. Om het sorteereffect verder te verbeteren, is de fabriek tijdens het slaktransportproces doorgaans uitgerust met een trilapparaat en een breekapparaat om het sorteervermogen te vergroten.
eigenschappen van slak
De deeltjesgrootteverdeling van slakken is hoofdzakelijk geconcentreerd in het bereik van 2 ~ 50 mm (goed voor 61,1% ~ 77,2%), wat in principe voldoet aan de gradatievereisten van wegenbouwmaterialen (aggregaat, gesorteerde steenslag of gesorteerd grind, enz.). Het opgeloste zoutgehalte van slakken is laag, slechts 0,8% ~ 1,0%, dus de kans op grondwaterverontreiniging als gevolg van opgelost zout tijdens de behandeling en verwijdering van slakken is klein. De slak heeft een sterk pH-bufferend vermogen en de initiële pH-waarde (uitloging met gedestilleerd water, met een vloeistof-vaste stof verhouding van 5:1) ligt boven de 11,5, wat de uitloging van zware metalen effectief kan remmen [2]. Daarom is slak een goed bouwmateriaal, en zolang het op de juiste manier wordt beheerd, kan het worden gebruikt voor milieubescherming en gebruik van hulpbronnen.
Voordelen van uit slak gemaakte niet-brandende stenen
Slakkenvrije stenen kunnen afvalverbrandingsslakken als belangrijkste grondstof gebruiken, met een gehalte van meer dan 80% (inclusief toeslagstoffen), waardoor afval in schatten wordt omgezet en schade in winst wordt omgezet. Het niet-brandende baksteenproject heeft een concurrentievoordeel op de markt. De staat beperkt de productie van bakstenen strikt. De niet-brandende stenen gebruiken geen klei als grondstof en steenkool als brandstof, om zo het bouwland te beschermen en het milieu te beschermen. Het maken van stenen is een gemechaniseerde productie, het productieproces is eenvoudig, gemakkelijk onder de knie te krijgen en kan overal worden toegepast. De productie van niet-brandende stenen wordt gevormd door de tweerichtingsactie van neerwaartse druk op de apparatuur en hoogfrequente gerichte trillingen nadat de materialen de standaard vormkast zijn binnengegaan. Van alle technologieën die industriële afvalresten gebruiken om bouwmaterialen te produceren, heeft het niet-brandende baksteenproject momenteel de minste investeringen en het snelste effect.
proces van het maken van stenen
Na het sorteren passeert de slakken het transportsysteem, het batchsysteem, het mengsysteem, het distributiesysteem, het vormsysteem, het ontvormsysteem, het stanssysteem, het automatische stapelsysteem, het hydraulische systeem, het elektrische regelsysteem, enz. De slakken, cement, steen en steen poeder wordt in vorm geperst in de verhouding 4:15:15:15 om het doel van het gebruik van hulpbronnen te bereiken.
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies.
Privacy Policy